Saatsizler’ in her bir hikayesi farklı bir dünyaya açılıyor. Ali Osman Özdemir, her biri başka bir giz taşıyan hikayeleriyle okuyucunun hayal gücüne hitap eden şaşırtan olaylar ve karakterler ortaya koyuyor.
Yazarın gereksiz detaylardan arındırarak yazdığı hikayeler, vaktin ve yerin sonlarını aşarak insanın ruhunu, doğayı ve hayatı anlatıyor. Kimi fabl, kimi fantastik, kimi gerçekçi bir üslupla kaleme alınmış olan hikayelerin sonları genelde şaşırtan ve etkileyici oluyor. Müellif, okuyucuya hem tatmin edici hem de merak uyandıran sonlar sunuyor.
Yazar hisleri ve fikirleri etkileyici bir halde ve akıcı bir lisanla tabir ediyor. Bizleri bazen fantastik, bazen hayatın tam içinden geçen; ruhumuza, tabiata, gökyüzüne, vakte, doğuma, vefata ve hayata gerçek yaptığımız bir seyahate çıkarıyor.
Duygulu bir seyahat
Bazen fantastik, bazen hayatın tam içinden geçen; ruhumuza, tabiata, vakte, doğuma ve vefata gerçek yaptığımız hisli bir yolculuk…
Bu kitapla muharrir, özgün bir üslup ve bakış açısı ortaya koyuyor. Okuyucunun hayal gücünü zenginleştirecek ve ruhunu besleyecek bir kitap olan Saatsizler, her yaştan ve zevkten okuyucunun ilgisini çekecek. Saatsizler, zihin dünyanızda çarpıcı ve etkileyici izler bırakarak kütüphanenizde yer bulacak.
Yazar Ali Osman Özdemir
Sayfa: 94
Tadımlık…
Yazar Ali Osman Özdemir’in Saatsizler isimli hikaye kitabından meraklı okurlar için tadımlık sunuyoruz…
Kafesin içine hapsolmak…
“Bu ülkede bir küme insan daha yaşardı. Onlara “Saatsizler” denirdi. Asi bir topluluktu. Kendilerine dayatılan saatleri, bu saatler üzerinden planlanan günlük rutinleri, saçma buldukları otoriteyi kabul etmezlerdi. Kentlerden uzakta, tabiatta hayatlarını kaçak bir formda fakat kendi iradeleriyle sürdürürlerdi. Güneşi izler, toprağa dokunur, tabiatla dostluk ederlerdi. Artık en yakın arkadaşları kol saati değil güneşti, aydı. Öteki insanları da saatlerini çıkarmaya ikna etmeye çalışırlardı. “İnsanın asıl milleti saatsizlerdir,” derlerdi. Onlara nazaran kol saatleri, vaktin akışını bir kafesin içine hapsediyor ve vaktin kanatlarını kırıyordu.”
Yorum Yok