Anton Çehov, 29 Ocak 1860 günü Kırım’da bir liman kenti olan Taganrog’da dünyaya geldi. Bakkallık yapan Pavel Yegoroviç Çehov ve Yevgeniya Yakovlevna Çehova’nın üçüncü oğluydu.
Taganrog Erkek Gramer Okulu’na yazıldı. Erken yaşta tiyatroya ilgi duydu ve ailesiyle birlikte oynadığı kısa skeçler yazmaya başladı.
Babasız ve Platonov isminde iki oyun yazdı. Babasının iflasından sonra aile Moskova’ya gitti; Çehov, Taganrog’da kalıp eğitimini özel dersler vererek sürdürdü.
Tıp okumak için Moskova’ya geldi ve burada Strekoza (Yusufçuk) mecmuasına Antoşa Çehonte üzere takma isimlerle haftalık hikayeler yazmaya başladı. Birinci eskiz derlemesi Melpomene’nin Masalları 1884’te yayınlandı.
Bu periyotta tüberküloza yakalandı. Meşhur romancı Grigoroviç’in kendisine yazdığı mektupla müellifliği ciddiye almaya karar verdi ve kendi imzasıyla birinci hikaye derlemesi Karmakarışık Hikayeler 1885’te yayınlandı.
İvanov”un birinci hali, Moskova’da Korsh Sahnesi’nde 19 Kasım 1887’de sahnelendi, tıpkı yıl ikinci hikaye derlemesi Alacakaranlık yayınlandı.
Kuğunun Müziği ve Ayı 1888 yılında birinci defa sahnelendi. Alacakaranlık ile Puşkin Ödülü’ne layık görüldü. Ağabeyi Nikolay, 1889’da tüberkülozdan öldü.
En âlâ hikayelerini yazdı
Ertesi yıl Sibirya’daki Sahalin Adası’nı ziyaret etti. A.S. Suvorin ile birlikte Fransa ve İtalya’ya gitti. Bir sonraki yıl Moskova yakınlarındaki Melihovo yerini satın alarak bir mesken yaptırdı ve burada yaşamaya başladı.
Burada geçirdiği beş yıl boyunca bir yandan en düzgün hikayelerini yazarken bir yandan da açtığı ufak klinikte, doktorluk mesleğini sürdürdü.
Evlendi
Martı, 1896’da birinci sefer sahnelendiğinde olumsuz yansılarla karşılaştı. Sonraki yıl tüberküloz teşhisi konan Çehov, Avrupa’da istirahat etti. Bir sonraki yıl Yalta’ya döndü ve buradan bir arsa aldı.
Vanya Dayı, Moskova Sanat Tiyatrosu’nda 1899’da sahnelendi, birebir yıl annesi ve kız kardeşiyle Yalta’daki yeni konutuna taşındı. 1898’de tanıştığı aktris Olga Knipper ile 1901 yılında küçük bir merasimle evlendiler.
Üç Kız Kardeş
Bu yıl Üç Kız Kardeş, Moskova Sanat Tiyatrosu’nca sahnelendi. Sonraki yıl sıhhati kötüleşmeye başladı.
Tamamladığı son oyunu Vişne Bahçesi’nin birinci gösteriminin yalnız üçüncü perdesine katılabildi. Uygunlaşmak için gittiği Badenweiler’de hayata gözlerini yumdu.
Eşi Knipper’e söylediği “Şampanya içmeyeli uzun vakit oldu.” Meşhur son kelamları olmuştur. Naaşı Novodeviçi Mezarlığı’na defnedildi. Hayata ve yazarlığa bakışını kendisi şöyle özetlemiştir:
“Bir başıma yürümek istiyorum”
Kısa ömrümde insanın erişebildiği her şeyi kucaklamak istiyorum. Konuşmak, okumak; dev bir fabrikada elime çekiç almak; denizi seyretmek, tarla sürmek. Nevski Bulvarı’nda, uçsuz bucaksız tarlalarda, okyanusta –hayal gücümün beni götürdüğü her yerde– bir başıma yürümek istiyorum.”
Yorum Yok