Karen McCombie’nin kaleme aldığı Kayıp Günlüğün İzinde, hayattan beklentileri bambaşka olan iki kızı görünmez bir arkadaşlık bağıyla birleştiren dokunaklı bir birinci gençlik romanı. Kayıp bir günlüğün dönüp dolaşıp sahibini geri bulmasını acı tatlı bir anlatıya dönüştüren muharrir, birisiyle arkadaş olmayı istemek için vilayetle de onu tanımamız gerekmediğini belirtiyor.
Günümüz gençlerinin kırılgan dünya gerçekliğini ustalıkla yansıtan kitap; aile içi irtibat çatışması, akran zorbalığı, kişisel farklılıklar, engelli hayat üzere yeni hususlara da temas ederek öyküsünü güçlendiriyor.
Günlük tutma alışkanlığını içinde bulunduğumuz dijital çağın dinamiklerini hesaba katarak romanının kurgusuna katan Karen McCombie, gençler için nostaljik sayılabilecek bir edebî cins hakkında farkındalık yaratıyor.
Kitaba dair…
Hande, son vakitlerde hiç kimsenin dikkatini çekememekten şikâyetçidir. Konutlarının üzerinde âdeta kara bulutlar dolanıyordur. Anne ve babasının kendisini dinlememesinden, ablası Meloş’un yerli yersiz hırgüründen usanmıştır.
Mutlu yuvalarının renkleri âdeta solup gitmiş, konutlarındaki hayat siyah-beyaza dönmüştür. Tüm bunlar yetmezmiş üzere dost bildikleri bile sebepsizce ondan uzaklaşmıştır.
Sayfa: 64
Kendini görünmez kılmaz
Yine arkadaşlarının yanında kendini görünmez ve yalnız hissettiği bir gün, parkta dolaşırken kayıp bir günlük bulur. Süslü yazılar ve polaroid fotoğraflarla daha çok bir anı defterini andıran günlüğü okudukça, karmaşık bir yapbozla baş başa kalır.
Çok geçmeden, hiç tanımadığı biri için üzüldüğünü fark eden Hande, günlüğü bir an evvel sahibine geri vermek için planlar yapmaya başlar. Genç kızın hayatı, tahminen de günlüğün sahibi ile tanışınca tekrar eski renklerine kavuşacaktır, kim bilir?
Kitap sayfası için irtibat:
ergul.tosun@ensonhaber.com
Yorum Yok