Değişim sihirli bir sözcüktür. Genelde olumlu bakılır. Değişimin düzgüne hakikat olacağı düşünülür. “Tebdili yerde ferahlık vardır.” (mekân değişimi rahatlık sağlar) denir.
Oysa değişim sözcüğü nötr bir sözcüktür ve uyguna yanlışsız olacağına dair hiçbir kanıt yoktur. “Yeni”nin “eski”den daha uygun olacağına dair inanç, insanlara has bir hüsnüniyetten ibarettir. Zira bir de daha deneyimlilerin söylediği “gelen gideni aratır” vardır.
Kuşkusuz bu mevzuda en bilinen tabir Heraklitos’un “Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir” ve tabi “Aynı ırmakta iki sefer yıkanamazsınız” özdeyişleridir. Değişimin kaçınılmazlığını vurgular. Fakat değişimin istikametine müdahale edemeyeceğinizi argüman etmez. Bir bahttan kelam etmez.
Hepimizin değişmesin istediği şeyler vardır. Hepimiz hayatımızın çeşitli istikametlerinin değişmesini isteriz. Lakin birtakım şeyler vardır ki değişmesini istemeyiz. Kimi şeylerin “değişmesinin bile teklif edilmemesini” isteriz.
Değişim en çok da gençleri heyecanlandırır. Zira herkes ebeveynlerinden daha “ileri” olmak ister.
İşte sorun da burada başlıyor. Şu an 30-35 yaşındakiler AK Parti iktidara geldiğinde 10-15 yaşlarındaydılar ve siyaseti yeni yeni anlamaya başlıyorlardı. Zihinlerinde AK Parti öncesine ilişkin çabucak hemen hiçbir referans yok. Dolayısı ile AK Parti periyodundaki değişiklikleri izlemelerine karşın, AK Parti öncesine nazaran nelerin değiştiği konusunda bir fikirleri yok. Muhtemelen “hep böyle” olduğunu ve olacağını sanıyorlar.
Oysa siyasi tarihimizin son 50-60 yılını izleyenler, en radikal değişikliklerin gerçekleştiği devrin AK Parti devri olduğunu çabucak anlarlar. Yalnızca vesayetin geriletilmesi, bizim seçtiklerimizin gerçek iktidar olması bile başlı başına bir ihtilaldir. Geri kalan sessiz ihtilalleri listelemek bu yazının konusu değil.
Kuşkusuz çeşitli vesilelerle AK Parti öncesi periyotlar medyada gösteriliyor lakin izlemek diğer, yaşamak öteki.
Daha da kıymetlisi artık bunların bir daha yaşanmayacağının sanılması.
Bir daha darbe yapılamaz mı?
Vesayet tekrar dizginleri ele alamaz mı?
Başörtülüler bir daha ikna odalarına götürülemez mi?
Toplanmayan çöpler tekrar patlamaz mı?
İstikrarsız koalisyonlar kurulup ömrü üç-dört ay süren hükümetlerle daima siyasi krizler yaşanmaz mı?
IMF’nin kapısında bir daha dilenilmez mi?
Doğuda belediyeler tekrar teröristlerin Kandil’e yardım ve yataklık yaptığı yerler haline gelmez mi?
Tarihimizin en sinsi terör örgütü tekrar toplumun tüm dokularına işleyip, orduyu ve yargıyı tekrar ele geçiremez mi?
Devrim arabasının başına gelenler bu saatten sonra TOGG’un başına gelmez mi?
Nuri Demirağ’ın başına gelenler, Bayraktarların başına gelmez mi?
Değişimi herkes üzere ben de istiyorum, fakat değişimin “geriye doğru” olmayacağının hiçbir garantisini görmüyorum.
Benim yaşımda birisi için üstteki travmalar hiç uzak değil.
Muhalefetin vaatlerine ve gidişatına bakınca üstteki soruların hepsinin karşılığı bana “evet, hepsi tekrar yaşanabilir” üzere geliyor.
Onun için artık yarı yaşımdaki, hatta daha da küçük seçmen kardeşlerimizi uyarmak istiyorum.
Değişimi isteyin, daima birlikte değiştirelim, lakin dikkat edin, değişim vaat edenler ülkeyi hangi istikamette değiştirecekler?
Çünkü değişim tek başına “iyiyi” temsil etmiyor.
Yani değişmiş olmak için değişmek diye bir takıntı bizi bir daha uzun müddet değiştiremeyeceğimiz yanlışların kucağına atabilir.
Dilime pelesenk haline getirdiğim bir kelam var son günlerde. Burada da tekrarlayayım:
Tehlikenin farkında mısınız?
Tehlikenin farkında mısınız?
Bizim bu memleket hepimizin!
@kalemciler
Yorum Yok