5 Mayıs 2023 Cuma Hutbesi konusu: ‘İsraf: Tüketirken tükenmek’

Genel May 07, 2023 Yorum Yok

Hutbe, cuma namazının sahih ve kabul olmasının koşullarından biridir. Cuma hutbesi cuma namazının farzıdır. Cuma hutbesinin ehemmiyeti bilen Müslümanlar bu haftaki cuma hutbesinin konusunu merak edip araştırıyor.

5 Mayıs 2023 Cuma hutbesinin konusu, Din Hizmetleri Yüksek şurası tarafından, ‘İsraf: Tüketirken tükenmek’ olarak belirlendi. İşte hutbenin tamamı…

5 Mayıs 2023 Cuma Hutbesi

İSRAF: TÜKETİRKEN TÜKENMEK

Muhterem Müslümanlar!

Yüce Rabbimiz, bizleri yaratılmışların en üstünü kılmıştır. Yeryüzünün imarı için bütün nimetlerini bizlere emanet etmiştir. Bize düşen, emanete sahip çıkmak, Rabbimizin bahşettiği her bir nimetin değerini bilmektir. Bütün kelam, iş ve davranışlarımızda istikrarlı olmaktır. Maddi ve manevi imkânlarımızın tamamını iktisatlı kullanmak, onları asla israf etmemektir.

Aziz Müminler!

Bugün, kainatın istikrarını bozan, beşerler ortasındaki huzur ve barışa ziyan veren aksiliklerden birisi de bilinçsiz tüketim ve israftır.

İsraf, Cenab- ı Hakk’ın istifademize sunduğu nimetleri yersiz ve ölçüsüz kullanmaktır. Yeryüzündeki kaynakları sorumsuzca tüketmektir.

Kıymetli Müslümanlar!

Günümüzde israf, yemeden içmeye, kelamdan davranışa, sağlıktan vakte, bilgiden etrafa, emekten güce kadar pek çok alana yayılmıştır. Ne acıklıdır ki, dünyanın farklı bölgelerinde bir lokma ekmeğe muhtaç beşerler varken öbür bölgelerde tonlarca ekmek ve besin sorumsuzca çöpe atılıyor. Kimi yerlerde içecek bir damla su bulunamazken öteki yerlerde hayat kaynağımız sular hesapsızca israf ediliyor. Halbuki ayet-i kerime çok açıktır: [1] Peygamber Efendimiz (sas) ise şöyle buyurmaktadır: “Kibre kapılmadan ve israfa kaçmadan yiyin, sadaka verin ve giyinin!”[2]

Değerli Müminler!

En yaygın israf çeşitlerinden birisi de sıhhat ve vakit israfıdır. Dünyamıza ve ahiretimize hiçbir katkısı olmayan ziyanlı alışkanlıklarla vücudumuzu ve ruhumuzu tehlikeye atmak, sıhhatin israfıdır. Ömür sermayemizi Rabbimizin razı olmadığı kelam ve davranışlarla heba etmek, vaktin israfıdır. Sıhhatin ve vaktin kıymetine Sevgili Peygamberimiz (sas) şöyle dikkat çekmektedir: “İki nimet vardır ki insanların birçok onları kıymetlendirme konusunda aldanmıştır. Bu iki nimet, sıhhat ve boş vakittir.”[3]

Aziz Müslümanlar!

İsrafın o denli bir çeşidi vardır ki bütün israfların temeli ve en büyüğüdür. O da kainatın kendisine emanet edildiği insanın israfıdır. Bilinmelidir ki, yaratılış gayesinden uzak bir hayat süren her insan, kendini israf etmiştir. Allah ve Resûlünü tanımadan geçirilen bir ömür, israf edilmiş bir ömürdür. İman, ibadet ve hoş ahlaktan mahrum yaşanan bir hayat, israf edilmiş bir hayattır.

Kıymetli Müminler!

Bugün, çabucak her birimizin şikayetçi olduğu israf çeşitlerinden birisi de etrafın ve doğal kaynakların israf edilmesidir. İnsanoğlunun doymak bilmeyen istekleri, çok tüketim ve israf alışkanlığı hayatımızı zorlaştıran, dünyamızı kirleten kaç etraf sıkıntılarına sebep olmaktadır. Sonlu kaynaklarımızın sınırsızca israf edilmesi bir ahlak problemidir ve tedavi edilmesi gereken manevi bir hastalıktır. Bu hastalıktan kurtulabilmenin yolu ise, Peygamber Efendimiz (sas)’in tüketim ahlakını ve tasarruf anlayışını hayatımıza hakim kılmaktır.

Öyleyse Aziz Müslümanlar!

Hayatımızın her alanında israfın yerine tasarrufu hâkim kılalım; tüketirken tükenmeyelim. İsrafı önlemeye kendimizden ve ailemizden başlayalım. Bir lokma ekmeğimiz çöpe gitmesin. Bir damla suyumuz boşa akmasın. Gücümüz boşa harcanmasın. Vaktimiz heder olmasın. İlmimiz, emeğimiz ve birikimlerimiz, hâsılı insanımız israf olmasın. Unutmayalım ki, israf sebebiyle yalnızca paramız, malımız ve mülkümüz yok olmuyor. Umutlarımız ve yarınlarımız da yok olup gidiyor.

Hutbemi Peygamber Efendimiz (sas)’in şu ikazıyla bitiriyorum: “İnsanoğlu kıyamet günü ömrünü nerede tükettiğinden, gençliğini nerede geçirdiğinden, malını nereden kazandığından ve nereye harcadığından, öğrendikleriyle amel edip etmediğinden hesaba çekilmedikçe yerinden asla kımıldayamayacaktır.”[4]

[1] Furkân, 25/67.

[2] Nesâî, Zekât, 66.

[3] Buhârî, Rikâk, 1.

[4] Tirmizî, Sıfâtü’l-kıyâme, 1.

Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü

Yorum Yok

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir